“Als wij het liefde noemen, lost dat alles op?”

Actrice Lies (Liz Snoijink) liet zeventien jaar geleden de schijnwerpers achter zich om met een rijke en kunstminnende gynaecoloog een rustig leven in Frankrijk te gaan leiden. In DOEK! keert zij terug en kruizen haar wegen opnieuw die van haar oude tegenspeler én liefde Richard (Porgy Franssen). 

Voor haar vertrek naar Frankrijk, speelden Lies en Richard twintig jaar lang – sinds hun afstuderen op de Toneelschool – heel succesvol samen. Hun onderlinge chemie heeft de zelfzekere Richard sindsdien met geen enkele andere actrice meer weten te evenaren. Hij is voor veel van zijn vrouwelijke collega’s zelfs onmogelijk om mee te werken en kort voor de première van een nieuw toneelstuk blijkt Lies de enige mogelijkheid om het stuk nog te redden. Tijdens de repetities halen zij herinneringen op aan vroeger en blijkt hun band na al die jaren nog even sterk.

De chemie tussen Snoijink en Franssen is één van de vele sterke punten van deze herneming van het toneelstuk DOEK!, dat werd geschreven door Maria Goos (ook onder meer bekend als scenarist van televisieseries als Pleidooi, Oud Geld en La Famiglia) en bij de eerste uitvoeringen in 2010 al hoge ogen gooide. Het tempo van de voorstelling ligt hoog, net als de grapdichtheid – zonder daarbij in flauwe clichés te vervallen.

De acteurs schakelen in de komedie op onnavolgbare wijzen tussen hun eigenlijke personages, die uit de fictieve voorstelling die in het stuk centraal staat en diverse andere personages zoals de bekakte kunstverzamelaar Wouter waarmee Lies naar Frankrijk is vertrokken. Het eenvoudige decor – dat de inrichting van het gemiddelde repetitielokaal zowat lijkt te benaderen – staat in contrast met het bloemrijke taalgebruik dat Goos haar karakters in de mond heeft gelegd. Daarmee heeft DOEK! alles in zich om een moderne klassieker te worden, voor zover dat het veertien jaar na de eerste opvoering niet al is. Een aanrader.